'Zijn (even)beeld' verwijst naar de oorspronkelijke staat waarin mensen geschapen waren, met eigenschappen zoals: verstand, moraal, taal, het aangaan van liefdevolle relaties, creativiteit, rechtvaardigheid en heiligheid. In deze eigenschappen lijkt de mens op God. Hierdoor kan de mens ook God vertegenwoordigen op aarde door te regeren over de schepping en waardevolle relaties met God, met elkaar en de rest van de schepping aan te gaan.
In de reformatorische traditie klinkt regelmatig de uitdrukking dat de mens sinds de zondeval het beeld van God kwijt is. Dit is echter onjuist, ook na de zondeval blijft de Bijbel hierover spreken (Gen. 9:6, Ps. 139, Jak. 3:9, 1 Kor. 11:3-16 en Ef. 5). Ondanks de zondeval blijft de mens het beeld van God dragen, hoewel hij zichzelf van diverse 'uitnemende gaven' heeft beroofd. De Dordtse Leerregels (H 3/4 v.1) en deze catechismus vraag maken op basis van Efeze 4:24 ook duidelijk wat deze gaven zijn, die de natuurlijke mens (zonder genade) mist en die door de Heilige Geest na de wedergeboorte deels worden hersteld: rechtvaardigheid (rechte verhouding tot God, geen schuld meer) en heiligheid (leven naar Gods wil).